平津晚望

平津晚望原文：

直译一头死鹿在荒野，白茅缕缕将它包。有位少女春心荡，小伙追着来调笑。林中丛生小树木，荒野有只小死鹿。白茅捆扎献给谁？有位少女颜如玉。“慢慢来啊少慌张！不要动我围裙响！别惹狗儿叫汪汪 ！”
⑸“娟娟”二句语含比兴。见蝶鸥往来自由，各得其所。益觉自己的不得自由。娟娟，状蝶之戏。片片，状鸥之轻。闲幔，一作开幔。(...)
苏大，你见你兄弟苏秦来么？苏秦去了也。孩儿，你好歹也。我一时恼怒，你就没一个劝我一劝的？我便一时间把孩儿赶将出去了，您也留他一留，怕做甚么？婆婆，你赶苏秦孩儿去。老弟子孩儿！头里我劝你时，抢白的我没是处。如今孩儿去了也，大风大雪里，可着我赶他。着我那里赶他去？苏秦，你父亲着你家来。老弟子孩儿，他去的远了也。婆婆，孩儿真个去了也。婆婆，想着你受千辛万苦，怎生抬举他来？他今日撇了俺老两口儿去了呵。不由我哭哭啼啼，思量起雨泪沾衣。且休说怀耽十月，只从小偎干就湿。几口气抬举他偌大，恰便似燕子衔食。今日个捻他出去。呸！那里也孟母三移！苏大，赶你兄弟去。理会的。兄弟，你且回家里来。呀，他去的远了也。父亲，兄弟去的远了也。哦，去的远了也。大的儿你来，可不道兄弟如同手足，手足断了再难续。你和苏秦两个指头儿般弟兄，你怎便忍的看他去了？我说与你，共乳同胞本一身，犹如枝叶定连根。门户兴衰须并守，祖宗田产莫争分。禽逢水食犹相唤，岂可人为资财便没恩？只你那碗剩饭羹能值几？呸！早忘了脚踏头稍兄弟亲！大的个媳妇，赶你小叔叔去。理会的。小叔叔，你回家里来罢。呀，他去的远了也。公公，小叔叔去的远了也。哦，去的远了也。但(...)
到情深，俱是怨，
“叶落”二句以写景起兴，然意味无穷，诗人的用意至少有三层：此二句承上文“相送南阳阡”而来，故写墓园景象，且兴起下文，此其一；又写墓地凄惨之状，以飘零之落叶与绚烂之红(...)
李白以变化莫测的笔法，淋漓尽致地刻画(...)
群小顺承楚王的欢心表面上美好啊，实际上内心虚弱没有坚定操守。有人忠心耿耿愿被进用为国效力啊，却遭到众多嫉妒者的障蔽。唐尧、虞舜具有高尚的品德啊，高远无比可达九天云霄，(...)
昔游未远，记湘皋闻瑟，沣浦捐＿。因觅孤山林处士，来踏梅根残雪。獠女供花，伧儿行酒，卧看青门辙。一丘吾老，可怜情事空切。
⑴《全唐诗》此诗题下注：一本下有“旅怀”二字。⑵楚城：指湖北、湖南一带的城市，泛指旅途经过的楚地，作者另有《湘中秋怀迂客》《夷陵夜泊》等诗。首二句感时，慨叹春光易逝。⑶胡蝶：即蝴蝶。胡蝶梦：意即往事如梦。语出《庄子·内篇·齐物论》：“昔者庄周梦为胡蝶，栩栩然胡蝶也。”⑷子规：一(...)
上一联以景传情(...)

平津晚望拼音解读：

zhí yì yī tóu sǐ lù zài huāng yě ，bái máo lǚ lǚ jiāng tā bāo 。yǒu wèi shǎo nǚ chūn xīn dàng ，xiǎo huǒ zhuī zhe lái diào xiào 。lín zhōng cóng shēng xiǎo shù mù ，huāng yě yǒu zhī xiǎo sǐ lù 。bái máo kǔn zhā xiàn gěi shuí ？yǒu wèi shǎo nǚ yán rú yù 。“màn màn lái ā shǎo huāng zhāng ！bú yào dòng wǒ wéi qún xiǎng ！bié rě gǒu ér jiào wāng wāng ！”
⑸“juān juān ”èr jù yǔ hán bǐ xìng 。jiàn dié ōu wǎng lái zì yóu ，gè dé qí suǒ 。yì jiào zì jǐ de bú dé zì yóu 。juān juān ，zhuàng dié zhī xì 。piàn piàn ，zhuàng ōu zhī qīng 。xián màn ，yī zuò kāi màn 。(...)
sū dà ，nǐ jiàn nǐ xiōng dì sū qín lái me ？sū qín qù le yě 。hái ér ，nǐ hǎo dǎi yě 。wǒ yī shí nǎo nù ，nǐ jiù méi yī gè quàn wǒ yī quàn de ？wǒ biàn yī shí jiān bǎ hái ér gǎn jiāng chū qù le ，nín yě liú tā yī liú ，pà zuò shèn me ？pó pó ，nǐ gǎn sū qín hái ér qù 。lǎo dì zǐ hái ér ！tóu lǐ wǒ quàn nǐ shí ，qiǎng bái de wǒ méi shì chù 。rú jīn hái ér qù le yě ，dà fēng dà xuě lǐ ，kě zhe wǒ gǎn tā 。zhe wǒ nà lǐ gǎn tā qù ？sū qín ，nǐ fù qīn zhe nǐ jiā lái 。lǎo dì zǐ hái ér ，tā qù de yuǎn le yě 。pó pó ，hái ér zhēn gè qù le yě 。pó pó ，xiǎng zhe nǐ shòu qiān xīn wàn kǔ ，zěn shēng tái jǔ tā lái ？tā jīn rì piě le ǎn lǎo liǎng kǒu ér qù le hē 。bú yóu wǒ kū kū tí tí ，sī liàng qǐ yǔ lèi zhān yī 。qiě xiū shuō huái dān shí yuè ，zhī cóng xiǎo wēi gàn jiù shī 。jǐ kǒu qì tái jǔ tā ruò dà ，qià biàn sì yàn zǐ xián shí 。jīn rì gè niǎn tā chū qù 。pēi ！nà lǐ yě mèng mǔ sān yí ！sū dà ，gǎn nǐ xiōng dì qù 。lǐ huì de 。xiōng dì ，nǐ qiě huí jiā lǐ lái 。ya ，tā qù de yuǎn le yě 。fù qīn ，xiōng dì qù de yuǎn le yě 。ò ，qù de yuǎn le yě 。dà de ér nǐ lái ，kě bú dào xiōng dì rú tóng shǒu zú ，shǒu zú duàn le zài nán xù 。nǐ hé sū qín liǎng gè zhǐ tóu ér bān dì xiōng ，nǐ zěn biàn rěn de kàn tā qù le ？wǒ shuō yǔ nǐ ，gòng rǔ tóng bāo běn yī shēn ，yóu rú zhī yè dìng lián gēn 。mén hù xìng shuāi xū bìng shǒu ，zǔ zōng tián chǎn mò zhēng fèn 。qín féng shuǐ shí yóu xiàng huàn ，qǐ kě rén wéi zī cái biàn méi ēn ？zhī nǐ nà wǎn shèng fàn gēng néng zhí jǐ ？pēi ！zǎo wàng le jiǎo tà tóu shāo xiōng dì qīn ！dà de gè xí fù ，gǎn nǐ xiǎo shū shū qù 。lǐ huì de 。xiǎo shū shū ，nǐ huí jiā lǐ lái bà 。ya ，tā qù de yuǎn le yě 。gōng gōng ，xiǎo shū shū qù de yuǎn le yě 。ò ，qù de yuǎn le yě 。dàn (...)
dào qíng shēn ，jù shì yuàn ，
“yè luò ”èr jù yǐ xiě jǐng qǐ xìng ，rán yì wèi wú qióng ，shī rén de yòng yì zhì shǎo yǒu sān céng ：cǐ èr jù chéng shàng wén “xiàng sòng nán yáng qiān ”ér lái ，gù xiě mù yuán jǐng xiàng ，qiě xìng qǐ xià wén ，cǐ qí yī ；yòu xiě mù dì qī cǎn zhī zhuàng ，yǐ piāo líng zhī luò yè yǔ xuàn làn zhī hóng (...)
lǐ bái yǐ biàn huà mò cè de bǐ fǎ ，lín lí jìn zhì dì kè huà (...)
qún xiǎo shùn chéng chǔ wáng de huān xīn biǎo miàn shàng měi hǎo ā ，shí jì shàng nèi xīn xū ruò méi yǒu jiān dìng cāo shǒu 。yǒu rén zhōng xīn gěng gěng yuàn bèi jìn yòng wéi guó xiào lì ā ，què zāo dào zhòng duō jí dù zhě de zhàng bì 。táng yáo 、yú shùn jù yǒu gāo shàng de pǐn dé ā ，gāo yuǎn wú bǐ kě dá jiǔ tiān yún xiāo ，(...)
xī yóu wèi yuǎn ，jì xiāng gāo wén sè ，fēng pǔ juān ＿。yīn mì gū shān lín chù shì ，lái tà méi gēn cán xuě 。liáo nǚ gòng huā ，chen ér háng jiǔ ，wò kàn qīng mén zhé 。yī qiū wú lǎo ，kě lián qíng shì kōng qiē 。
⑴《quán táng shī 》cǐ shī tí xià zhù ：yī běn xià yǒu “lǚ huái ”èr zì 。⑵chǔ chéng ：zhǐ hú běi 、hú nán yī dài de chéng shì ，fàn zhǐ lǚ tú jīng guò de chǔ dì ，zuò zhě lìng yǒu 《xiāng zhōng qiū huái yū kè 》《yí líng yè bó 》děng shī 。shǒu èr jù gǎn shí ，kǎi tàn chūn guāng yì shì 。⑶hú dié ：jí hú dié 。hú dié mèng ：yì jí wǎng shì rú mèng 。yǔ chū 《zhuāng zǐ ·nèi piān ·qí wù lùn 》：“xī zhě zhuāng zhōu mèng wéi hú dié ，xǔ xǔ rán hú dié yě 。”⑷zǐ guī ：yī (...)
shàng yī lián yǐ jǐng chuán qíng (...)

※提示：拼音为程序生成，因此多音字的拼音可能不准确。

相关翻译

上一联以景传情(...)
洗红妆：洗去脂粉，不再打扮。

相关赏析

天子刻玉杖。
⑸“娟娟”二句语含比兴。见蝶鸥往来自由，各得其所。益觉自己的不得自由。娟娟，状蝶之戏。片片，状鸥之轻。闲幔，一作开幔。(...)
苏大，你见你兄弟苏秦来么？苏秦去了也。孩儿，你好歹也。我一时恼怒，你就没一个劝我一劝的？我便一时间把孩儿赶将出去了，您也留他一留，怕做甚么？婆婆，你赶苏秦孩儿去。老弟子孩儿！头里我劝你时，抢白的我没是处。如今孩儿去了也，大风大雪里，可着我赶他。着我那里赶他去？苏秦，你父亲着你家来。老弟子孩儿，他去的远了也。婆婆，孩儿真个去了也。婆婆，想着你受千辛万苦，怎生抬举他来？他今日撇了俺老两口儿去了呵。不由我哭哭啼啼，思量起雨泪沾衣。且休说怀耽十月，只从小偎干就湿。几口气抬举他偌大，恰便似燕子衔食。今日个捻他出去。呸！那里也孟母三移！苏大，赶你兄弟去。理会的。兄弟，你且回家里来。呀，他去的远了也。父亲，兄弟去的远了也。哦，去的远了也。大的儿你来，可不道兄弟如同手足，手足断了再难续。你和苏秦两个指头儿般弟兄，你怎便忍的看他去了？我说与你，共乳同胞本一身，犹如枝叶定连根。门户兴衰须并守，祖宗田产莫争分。禽逢水食犹相唤，岂可人为资财便没恩？只你那碗剩饭羹能值几？呸！早忘了脚踏头稍兄弟亲！大的个媳妇，赶你小叔叔去。理会的。小叔叔，你回家里来罢。呀，他去的远了也。公公，小叔叔去的远了也。哦，去的远了也。但(...)
又软又硬我不上你的当。

作者介绍

王谨礼 王谨礼，字敬伯，号南畴主人，金华（今属浙江）人。理宗淳祐九年（一二四九）知黔州，后知隆州（《字溪集》卷八《送王使君序》、卷九《祭王隆州敬伯文》）。